Και ξέρεις τι απέμεινε;
Κάτι αποτσίγαρα στο τασάκι
Νερά αλκοολούχα παντού να γεμίζουν το κενό μέσα μου
Ένα ξεχασμένο έντεχνο στο ραδιόφωνο
Κάτι στίχοι σε διάσπαρτες σημειώσεις πάνω στο γραφείο
Κι εσένα να με κοιτάζεις και να μου λες πως πρέπει να φύγεις
Είναι ανάγκη είπες•
Μου είπες ότι δε σε χρειάζομαι πια
Κι έμεινα παγωμένη να κοιτάζω το όμορφο χρυσό στα μάτια σου
Κι έφυγες.
Κι έμεινα.
Κι έμεινα για πάντα εγκλωβισμένη μπροστά στο παράθυρο να αγναντεύω την φυγή σου.
Βetty Aloupogianni
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου