Μοιάζεις με δέντρο που ανθίζει μέσα στο φθινόπωρο
Ο λαιμός σου είναι ο κορμός
Kοιτώ τις γραμμές που είναι χαραγμένες πάνω του και υπολογίζω πόσα χρόνια αναπνέεις.
Τα μάτια σου είναι φωτεινοί καρποί , δεν υπάρχουν όμως κλαδιά
αιωρείσαι , στήριγμά σου ή έλλειψη βαρύτητας και σοβαρότητας.
Τα μαλλιά σου είναι ο ήχος που ακούμε τα βράδια όταν το δάσος ζωντανεύει και ο κόσμος πάει για ύπνο
Αν κλείσω τα μάτια μου φοβάμαι πως θα έρθει η άνοιξη και θα πρέπει να περιμένω ένα καλοκαίρι για να ξαναφανείς
Έρχεσαι και φεύγεις,
χορεύεις, μοιάζεις σαν να είσαι σε ταινία
Αν σου έδινα ένα όνομα αυτό θα ήταν
Άγνωστο
