Όταν τρώω παγωτό περπατώντας,
νιώθω πως αναδύω μια φάνκυ διάθεση.
(Σαν εραστής της φωτιάς εξάλλου,
χρειάζομαι ένα φευγαλέο ψύχος για να ανανεωθώ)
Αισθάνομαι πως είμαι αστείος και ταυτόχρονα εξωτικός,
λες και κάποιο παράξενο φαινόμενο δροσιάς
περιβάλλει τα όρια του σώματος μου
με κύριους πομπούς τα χέρια και τη γλώσσα μου.
Με αυτοπεποίθηση αλεπούς και με φορτίο
κάποιου που ήθελε να είναι δολοφόνος με αγγελικό πρόσωπο,
χείμαρροι ηδονής και θαλπωρής ξεχύνονται αιωνίως ωσότου διαχέονται,
όπως του παγωτού το γαργαλητό στο στομάχι μου.
Ύστερα σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν
αντί να πνίξει η ζέστη τον πλανήτη,
να πνίγει ο πλανήτης από το νερό
και να αντικατασταθεί ο θάνατος με ζωή.
Ύστερα σκέφτομαι να αντικαταστήσω
τη λέξη παγωτό με τη λέξη έρωτα.
ody
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου