glitter

νομίζω ότι ξεφτίζω
ναι, σιγά σιγά αρχίζω να ξηλώνομαι
αφήνω κλωστές μου εδώ κι εκεί
τις ξεχνάω σε καθίσματα, σε ξένα παπούτσια, σε ποτήρια καφέ μιας χρήσης
σε αγκαλιές που δεν ξέρω πώς βρέθηκα
σε πατώματα που δε μπορούν να με σηκώσουν και τρίζουν και ραγίζουν

νομίζω ότι ραγίζω
γέρνει η μια μου πλευρά και κολλάω με χανζαπλάστ το κρανίο μου στη μέση για να κρατήσω τις σκέψεις μου στη θέση τους και να τις παρηγορήσω λίγο

νομίζω ότι θολώνω
ή το βαρομετρικό γύρω μου είναι χαμηλό και έπεσε ομίχλη

πρώτη φορά χωράω μέσα σε τόσο μεγάλο χέρι
με έπιασε και με στράγγιξε κανονικά
και τώρα με άφησε σαν κακοπλυμένο πιάτο


και χαρτογραφώ τη μέρα με σκόρπιες λέξεις
κλαίω
καφές
πρέπει
σήκω
καθάρισμα
λες?
οδοντόβουρτσα
σκόνη
ήλιος
εκκρεμότητα
πέντε
τσούξιμο
πόρτα
πλυντήριο
χέρι
χ
ερ
ι

και ένα μυαλό που επουλώνεται
και επαναπρογραμματίζεται
συνηθίζει στο φως
φυσικό ή τεχνητό
και του αρέσουν πολύ οι σκόρπιες λέξεις.
του αρέσουν οι συνδυασμοί που προκαλούν αμηχανία
του αρέσει να σε σκέφτεται ακριβώς όταν δεν πρέπει

τη βρίσκει με το χάος
τη χάνει με την τάξη
την ξαναβρίσκει με την αταξία
και γλιτώνει στο τσακ την τιμωρία.

και όταν χάνεται γελάει διστακτικά
γιατί δεν έχει βγάλει τις αμυγδαλές ακόμα.

A.