Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

Πώς σκατά τελείωσε έτσι το κρασί μου;

Πώς σκατά τελείωσε έτσι το κρασί μου;
Η κάβα είναι το πιο όμορφο μέρος, όταν χρειάζεσαι τσιγάρα και κρασί.
Το πιο αδειανό σπίτι της πολης φιλοξενεί εμένα. Πιο αδειανό κι από παλιά βιοτεχνία.
Το μόνο που υπάρχει σ'αυτό το δωμάτιο είναι μουσική και γόπες. Α, Και ένα μισό-τελειωμενο κρασί.
Ποτέ Δεν είναι αργά για να μεθυσεις αλλά και ούτε πολύ νωρις. Έτσι, λοιπόν, εγώ αποφασισα μέχρι τις 8 να μεθυσω και να σκέφτομαι πως ο διάολος έχει μικρά στήθη και καστανά μάτια που γυαλίζουν.
Διάολε, με ποιον πηδιέσαι σημερα;
Πόσο σου έχω λείψει;
Εδω που τα λέμε, ο διάολος, κάθε τρεις και λίγο, αλλάζει χρώμα στα μαλλιά και στα μάτια, ανάλογα με το ποσό συχνά ερωτεύεσαι και μεθας.
Τρεις μέρες και τρεις νύχτες μεθυσμένος, αρκούν για να σηκωθείς, να πληθεις και να πας σε ένα μπαρ για να ερωτευτείς κάτι νέο.
Η θεωρία των τριών. Ή των τρελών.
Μια εξάδα μεγάλες μπύρες μπήκε στο πρόγραμμα για το υπόλοιπο της βραδιάς μετά το κρασί και απορώ γιατί δεν είναι εδώ εκείνη να γαμηθουμε και να μεθύσουμε.
Η καθώς πρέπει εμφάνιση της πεθαίνει στο κρεβάτι μου και γίνεται μια παρακατιανη, σαν εμένα, ιδρωμένη και μεθυσμένη, σαν κουρέλι.
Όλες τους.
Πώς σκατά τελείωσε έτσι το κρασί μου;

Γιώργος Κόντος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου