Νααθή (τα)

Κι ήρθε μια μέρα και είπα φεύγω.
Και έφυγα.
Όντως.
Στ αλήθεια αυτή τη φορά.
Και πήγα εκεί που και οι πετρες θέλουν χώρο να ανασάνουν.
Ειρωνεία.
Για να ανασάνω ήρθα.
Ξεκίνησα να τους μιλώ.
Μάταια.
Επέμενα.
Μέρες και νύχτες μιλούσα.
Μα σε ποιά γλώσσα πια;
Άκαμπτη η γλώσσα.
Η μέδουσα με είχε κοιτάξει στα μάτια.
Πέτρωσα.

Μεσιέ