Φταις εσύ; φταίω εγώ;
Χάθηκε η μεταξύ μας φιλία;
Δεν με χωρά ο τόπος εδώ,
είν' αλήθεια; ή δική μου φαντασία;
Λόγια ειπώθηκαν πολλά.
Οι σκέψεις, όμως, δεν μετράνε.
Μακάρι να διόρθωνε μια αγκαλιά,
οι αναμνήσεις πονάνε..
"Θέλω να ξέρω στη ζωή μου,
ποιους ανθρώπους βάζω".
ξαναλέει σιγανά η φωνή μου
και μόνο στη σκέψη, τρομάζω.
Ποιο να 'ναι το όριο των λαθών;
Η αιτία και η αφορμή;
Η φιλία όλων αυτών των καιρών,
διαλύεται σε μια στιγμή;
Τον εαυτό σου μην κατηγορείς,
που δύσκολα κάπου στεριώνεις.
Εγώ φταίω θα το δεις.
Μη λες πολλά, θα μετανιώνεις.
Μακάρι να 'χα μια πληγή,
να ένιωθα βαθιά τον πόνο
Η συγγνώμη είναι αρκετή;
Αυτό θα αναρωτιόμουν μόνο.
Είναι δύσκολο να συγχωρείς
Όπως πριν, τίποτα δεν θα 'ναι
Πάρε χρόνο, όσο μπορείς...
Περιμένω, μα και φοβάμαι.
Ευτυχία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου