Μια ζωή αντιγραφή,
μια ψυχή που έχει διαγραφεί,
ποίημα με ομοιοκαταληξία λειψή,
προσευχή που έμεινε μισή.
Δίχως άλλους παίκτες η σκηνή,
και το κοινό πια έχει χαθεί,
αν κάποιος θελήσει να με βρει,
θα ‘με εκεί που η καρδιά θρηνεί.
Τα πρόσωπα δίχως σημασία,
ίδια λάθη στα ίδια σημεία,
ίδιος πόνος, ίδια απαξία,
ίδια φθαρμένη μελωδία.
Αρμάνδος Στυλιανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου