Γιορτή του έθνους

25η Μαρτίου και τα λεωφορεία μυρίζουν σκορδαλιά και φτώχια

οι ελληνικές σημαίες είναι πια τσαλακωμένες

και καλύτερα θα ήταν καμένες

στον ουρανό πολεμικά αεροπλάνα πετάνε με ευθυμία

δεν έχουν δει αίμα, δεν τα οδηγάνε γυναίκες

θα ήθελα να είμαι η φωτεινή νεράιδα του χόντος

να σπάσω τη βιτρίνα και να βγω να πετάξω ελεύθερη

να χαμογελάσω χωρίς πρόσωπο

ένας σκύλος περπατάει στραβά σαν κάβουρας

πολλοί άνθρωποι στους δρόμους στα χαμένα

κάνουν πως είναι χαρούμενοι με καφέδες στο χέρι

μόνο οι μετανάστριες στέκονται στις στάσεις

με μπαγκάζια από μία άλλη ζωή, γυναίκες που αναβοσβήνουν

μέρα ηλιόλουστη περιμένω κι εγώ δεν ξέρω τι

ξέρω ότι δεν θα πάμε στον ίδιο παράδεισο

αλλά είμαστε σίγουρα στην ίδια κόλαση

γιορτή του έθνους σου λέει μετά

χαίρω πολύ. 

Χωρίς Χωρίς