Άτιτλο

Νομίζετε είμαι ανώριμη
ή εσείς πολύ ώριμοι
για να ανέχεστε την ωμότητα των καιρών.
Είναι ο κόσμος των μεγάλων , των κατασταλαγμένων,
των σοβαρών και των υπευθύνων.
 Γιορτάστε, κύριοι, τη χαμένη σας αθωότητα
 Καλωσορίστε την προσαρμογή
και την υποταγή που σας χαμογελάει.
 Όλα αυτά που διδάσκετε στο παιδί
για να γίνει ο μικρός ενήλικας των ονείρων σας.
Ο ανθισμένος δρόμος της προόδου σας βρωμάει μα και ξεφτίζει.
Κι εκεί βρίσκεται η ελπίδα,
σε κάθε ιερό σας λίθο που γκρεμίζεται,
σέρνεστε πίσω του - φρουροί, να σώσετε το κατασκεύασμα των ηλιθίων.
Μα ο Βολβός μας ξεπροβάλλει πάνω στ' αποκαΐδια σας.
Φαντάσου ένα κόσμο αλλοτινό όπου, οι φωνές, τα γέλια,
οι σκέψεις των παιδιών θα έμπαιναν σ' ένα τρένο
και θα ταξίδευαν
 ελεύθερα
κυρίαρχα
 σκέψου ν' ανάβλυζε απ τα βαγόνια η φαντασία τους
να γιόμιζε ο τόπος.
Γι' αυτόν το κόσμο ζω
 Και να σου πω κάτι;
Νομίζω άκουσα ένα τσάφ τσούφ.

Λίνα Πο.