Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017

Ληστές


Άνεμος. Φουρτούνα στα αιμάτινα νερά μου,ναυάγιο στι φλέβες μου.
Πνίγηκαν και οι ταξιδιάρηδες ελάχιστοι εαυτοί μου.
Έμεινα ακατοίκιτη.

Σκληρό το δέρμα,ανθεκτικό.
Πώς τρύπωσαν ξένα σώματα-διαρρήκτες,
και τώρα νοσώ ;

Ξένα σώματα.Διαρρήκτες.
Βρίσκουν χυμένες λέξεις
Σκοτωμένες λέξεις
Βουβές λέξεις
Μπερδεμένες ,κοφτερές και άσχημες
Και τις πετούν κάθε νύχτα στο μυαλό μου

Κρύβομαι,φεύγω.
Ποιοί είναι αυτοί εντός μου ,τι θέλουν
Με τιμωρούν,αναποδογυρίζουν τη σάρκα μου
Σκορπάνε το μέσα μου,γελάνε μαζί μου
Ντρέπομαι

Οι ποιητές των ονείρων μου.
Ποιός τους είπε
Να κάνουν εικόνες τις σιωπές μου
Με καταδικάζουν έτσι
πάντα
να μην μιλώ

Και αν με εγκαταλείψουν;
Οι ποιητές,αν με εγκαταλείψουν;

Ποιός ξένος πάλι
θα με παραβιάσει

Ποιός ξένος
θα νοικιάσει
το κορμί μου.

Λυκ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου