ζηλεύω τις δυο γάτες που κοιμούνται μες στη γλάστρα
δε νοιάζονται τι γίνεται και τι τις περιμένει
κι η άνοιξη που έφτασε πια καθυστερημένη
θα φέρει ένα βράδυ φορτωμένο χίλια άστρα
και γλείφουν τις πατούσες τους και τρώνε απ’ το δοχείο
τροφή που τους αφήσαμε με μπόλικη φροντίδα
κι από όλη την προσήλωση και την αγάπη που είδα
την πιο αγνή συνάντησα στα μάτια αυτών των δύο
και λιάζονται στον ίσκιο που τα φύλλα σχηματίζουν
και που και που στις γάμπες μας γυρνούν και ψάχνουν χάδια
μα μόλις τις αγγίξουμε τα χέρια μένουν άδεια
και φεύγουν λίγη ακόμη προσοχή να κατακτήσουν
δε νοιάζονται τι γίνεται και τι τις περιμένει
κι η άνοιξη που έφτασε πια καθυστερημένη
θα φέρει ένα βράδυ φορτωμένο χίλια άστρα
και γλείφουν τις πατούσες τους και τρώνε απ’ το δοχείο
τροφή που τους αφήσαμε με μπόλικη φροντίδα
κι από όλη την προσήλωση και την αγάπη που είδα
την πιο αγνή συνάντησα στα μάτια αυτών των δύο
και λιάζονται στον ίσκιο που τα φύλλα σχηματίζουν
και που και που στις γάμπες μας γυρνούν και ψάχνουν χάδια
μα μόλις τις αγγίξουμε τα χέρια μένουν άδεια
και φεύγουν λίγη ακόμη προσοχή να κατακτήσουν
Πελώριο κβάντο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου