Άτιτλο

Είμαι ο πύργος και το άρμα.
Και στις φλέβες μου τρέχει η βροχή.
Είμαι η σιδερένια μπάλα της ήχους και κάθε φθινόπωρο ανθίζω.
Με πόδια ριζωμένα στη θάλασσα της ακινησίας, βαδίζω.
Είμαι, για πάντα, ο τυφλός και άσπιλος θεός.
Κραυγάζω προς τα αρπακτικά, μη τύχει και καταλάβουν πως στα αλήθεια δεν υπάρχω.
Είμαι το 3 πριν απ'το 2.
Είμαι η σήψη στο συκώτι,το τέλος πριν την διαδρομή.
Μύρισε το χρόνο, αν μπορείς.

Ανώνυμο