Κυνηγάμε την ευτυχία
που ανάλογα τους αιώνες αλλάζει μορφή.
Φοράει στωικά αυτήν που της φοράμε.
Και χτίζουμε σπίτια
με παράθυρα, σαν οθόνες.
Και ενώ οι περαστικοί μας παρακολουθούν
απ' αυτές τις οθόνες. Εμείς παρακολουθούμε
άλλους περαστικούς, σε άλλες οθόνες
μικρότερες πολύχρωμες.
Και κάπου πίσω απο μια πόρτα ένα παιδί παρακαλά
την μάνα του να το αφήσει να βγεί
έξω
Και σίγουρα σ' ένα σαλόνι ένας άντρας τραγουδάει
μόνος
Ίσως μια γυναίκα ξαπλωμένη στο κρεβάτι της
ουρλιάζει
Κάποια γιαγιά δακρύζει
χαϊδεύοντας
ένα παλιό ξεφτισμένο καπέλο
Πιθανόν ένα ζευγάρι νέων κάνει σεξ χωρίς προφύλαξη.
Έτσι η νύχτα ανενόχλητη μέσα στην άδεια πόλη
πλέκει τις ψευδαισθήσεις για την επόμενη ημέρα.
Να μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να αντέξουμε
την ευτυχία· που τόσο σκληρά προσπαθούμε να χτίσουμε
κάνοντας εκπτώσεις στα όνειρα.
Ιάσων Άλυ (iasonas toyotomi)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου