Άτιτλο

η πόλη ένα ατελεύτητο εργοτάξιο / σκόνη και χώμα / ήλιος και κατεργασμένη αλμύρα / μισή φέτα φεγγάρι κι ολόγιομα ασθμαίνοντα κλιματιστικά/ καυσαέριο και φαγωμένη απ' την εξάτμιση γάμπα / βρόμικη ανάσα στο μετρό και δανεικός ιδρώτας / γιατί άραγε καιγόμαστε μονάχοι / ξυστά απ' τα διώροφα λεωφορεία τα πολύ τουριστικά / ξελαρρυγγιασμένα ψυγεία καφενείων σε ναπάλμ / για πάμε πάλ' / δουλεύω και σε σκέφτομαι / σε σκέφτομαι και δουλεύω/ ύστερα πέφτω πάνω σου / όχι επειδή προλαβαίνω / με σπρώχνουνε κάτι ανυπόμονοι πελάτες που δεν κουράζονται ποτέ να μου ζητάνε / να μου ζητάνε νερό / και να με σκάβουνε / να σκάβουν και να με τρυπάνε / ντάλα μεσημέρι / απόβραδο / μεσάνυχτα / ξημερώματα/ ως το κόκαλο / ως την κρυψώνα που σε αποθηκεύω για να μη χαθείς ξανά / σε χάνω πάλι / στη διαδρομή για τα τριάντα πέντε τετραγωνικά / γλιστράς ανάμεσα απ' τα πόδια και τα σκοτωμένα χέρια μου / πριν να σκεφτώ με σύνεση / αν θα σ' αμβλώσω τελικά / ή θα σε μεγαλώσω / με παραμύθια και δρακόντεια δανεικά / γλιστράς ανάμεσα απ' τα πόδια μου / στο δρόμο που ξεψυχάω για να προλάβω τη δεύτερη δουλειά / ασθενείς και οδοιπόροι/ ασθενείς και ιδρωμένοι πόροι / φέτος δεν θα πάμε στα νησιά / τουλάχιστον να έρθεις / να με πάρεις / με κοσμογονικές σειρήνες από τη δουλειά / να πεθάνουμε εξαντλημένοι / και ρομαντικοί / να πεθάνουμε μαζί από τη ζέστη / στα 35m² τετραγωνικά /

Αφροδίτη Κατσαδούρη