Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Βουητό



Νύχτα με φεγγάρι μισό και σιωπή.
Ό,τι ήθελα δεν το είπα.
Φωτιά και καπνός.
Καλοκαίρι.
Μακρυά κάτι καίγεται.
Μυρίζει.
Αλλάζουν οι εποχές.
Είσαι εδώ μάλλον,
αλλά ακόμα και έτσι είσαι μακρινός.
Ποτέ δεν θα τερματίσουμε.
Σου φωνάζω.
Ποτέ.
Αστέρια, πολλά.
Πάρα πολλά.
Ένα, δύο, τρία.
Μην τα μετράς.
Μια μάγισσα είπε θα βγάλεις σπυριά στα χέρια.
Μάτια καστανά και σιχαμένα.
Ψηλά πέρα από το βουνό υψώνονται οι πόλεις μας.
Βουητό.
Χαμένοι κόποι πετιούνται στα έγκατα της ζωής αυτή της ανθρώπινης.
Εργάτες- γυναίκες- παιδιά.
Δρόμοι- φωνές- συνθήματα.
Όλοι μας είπαν ψέματα.
Όλα είναι και δεν είναι.
Ελευθερία ή και όχι.
Ό,τι κάτσει.
Σήμερα είπαν στον καιρό θα βρέξει.
Θα πάρω ομπρέλα.
Χωράει στη τσάντα.
Ξεκλείδωσε.
Βάλε πρώτη,
Χειρόφρενο, συμπλέκτη.
Σε αγαπούσα.
Δεν μπορώ ποτέ να το πω.

Ιωάννα Βαλς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου