Ένας κήπος

Χώμα , φτυάρι
Νερό κι άνθη
Κήπος με κάγκελα
Αέρας δίχως άνοιξη
Έντομα ανάσκελα

Εσύ τον ήλιο κυνηγάς
Ξυπόλητη σε ακολουθώ
"Πότισέ το"
Ο χρόνος κυλάει από την αρχή του κόσμου, όμως
Αν σταματήσουμε εμείς
Εκείνος τέλος δε θα γνωρίσει, όμως

"Πότισέ το"
Προς τι η βιάση;
Σαν να τρέχουν τα χρόνια της νιότης
Σαν να 'ναι φθηνά ποιήματα με φθηνές ομοιοκαταληξίες
Σαν κι αυτό
Μόνο τόσο μπορείς να νιώσεις

Κι όμως, το 'πε κι ο Ελύτης
Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας, μ' ακούς
Της αγάπης
Μόνο μια φορά θα ανθίσει για εμάς

Πότισέ το
Μην αργείς
Πότισέ με

ΓΣ