Το παρόν

         
Μάταια σκαλίζω το παρελθόν,
σπασμένες εικόνες,
λευκοί θόρυβοι.
Εγκαταλειμμένος στο παρόν
και καθώς περιμένω να μην ξοδευτείς,
εγώ όλο και γερνάω.   
Ένα κορμί που φθείρεται,
δεν έχει παρελθόν,
το χαράζει μόνον ο χρόνος.
Έφτασα πια να κτίζω το παρελθόν από το παρόν.                     
Το παρόν δεν επιδέχεται προεκτάσεις·
αποκτά νόημα με το θάνατό του.
Νομίζω ότι λέω ψέμματα,
πως στην ζωή μου έζησα την κάθε μου ανάμνηση.
Έπαψα να θυμάμαι.
Ντρέπομαι όμως να παραδεχτώ,
πως κοντεύω να σε ξεχάσω.

Νίκος Ευρετός