Χάπι

Σώπα μου λες…
Σώπα.
Σώπα ξημέρωσε.
Και βλέπω πολυκατοικίες να ξεπηδάνε,
                  κρύβοντας τον Ήλιο με παράξενα όμορφο τρόπο, δημιουργώντας σκιές.
Σκιές, τέτοιες  ώστε ο καθένας να έβλεπε  την δικιά του εικόνα.
               
                   Όχι…  δεν με ενδιαφέρει που δεν βλέπω τον ήλιο

Συγχρόνως βουητά και κόρνες .
                  Πετάγονται στα αυτιά  σαν τραγούδι.
                  για τον καθένα μπορεί και διαφορετικό.
Σταμάτα να ρωτάς.
                                    Τραγούδια είναι,
   Δεν είναι θόρυβος.
                 
                         Να δες ο κόσμος βγαίνει ,
     σε περίεργες διατάξεις και ρυθμούς,
                  αγκαλιάζοντας αμάξια και πολυκατοικίες.
                                               -Όμορφος   χορός-
-Ωραία μέρα-
                  Και Ναι,  μέρα είναι.
Τι όμορφα φοβιστικές είναι οι λέξεις
στο να δίνουν  στο καθετί μια δικιά τους χροιά.
Όμως η αλήθεια δεν κρύβεται.
                 Και το φάρμακο των λέξεων δεν διαρκεί
                 Και δεν θα μου χρυσώσω το χάπι, ξανά
Εμείς Δεν θα σωπάσουμε                                                                                                                                    γιατί κι ας είναι αυτό το ξημέρωμα, η μόνη επιλογή  που έχουμε
                      είναι να κατεβάσουμε τον ήλιο!
Καληνύχτα                     

Α>Δ>Π