Γράμμα σε μια φίλη

Καλημέρα , ξέρω ο ήλιος δεν λάμπει τόσο πολύ σήμερα
και τα λουλούδια δεν μυρίζουν όπως εκείνη την καλοκαιρινή νύχτα που γελάσες με την ψυχή σου
ξέρω πως σήμερα δεν σου χαμογέλασε ο άνθρωπος σου
και ίσως σήμερα να έλειπαν όλοι οι άνθρωποι απο το προσκήνιο σου .
Τα σύννεφα σήμερα μοιάζουν πιο σκοτεινά και η πικρία του καφέ δεν σε κάνει να χαμογελάς
Ξέρω πως στα τσιγάρα δεν βρίσκεις πλέον παρηγοριά και τα άδεια τασάκια
 σου υπενθυμίζουν πως σε φθείρει η μοναξιά

Καλό απόγευμα, ίσως να είσαι μοναχή και η ψυχή να μαρτυραει
 και μέσα στην τιβι η μιζέρια να κολυμπάει

Μπορεί η ιστορία αυτή να σου θυμίζει εκείνο το πρωινό
όμως τώρα η μέρα φαντάζει πιο σκοτεινή

Καληνύχτα, τώρα οι σκέψεις μπορεί να σε τρώνε
 όλο και πιο πολύ
 νύχτα με την νύχτα
 και η προσμονή για μια αγάπη φιλική, ερωτική να φαντάζει
 μα να μην είναι υπαρκτή

-Καλημέρα , θα σου περάσει ότι κι αν έχεις , στο χέρι σου βρίσκεται ο ήλιος και η γη

Μια τέτοια φωνή ακούγεται και ξανά από την αρχή

Έτσι δεν σκέφτεσαι ;
 ή
δεν σκέφτομαι;
ή
δεν σκεφτόμαστε ;

Για ενα κηφήνα που σου έκλεψε την γύρη
Για ενα φίδι που σου μαύρισε το τοπίο
και για εναν υποτιθέμενο ήλιο που κάθε φορά δύει


Όμως,
 αυτό το γράμμα αγάπης για σένα έχει ζήσει


Σκέψου το από την αρχή μήπως χρειάζεται την ιστορία
 να ξαν'αρχίσεις;

Ιωάννα Λιμπερτά