ρε ύφεση – ρε _ λα δίεση – λα

ο παπαγάλος
είναι μεγααάλος
και κάνει πι-πι
και κο-κο-κο
κι αν το κοράκι
δεν γίνει τζάνκι
ή σε άλλα σκότη
δεν αρνηθεί (παθητική)
θα φύγει τότε
ποτέ ή πότε
στο ένα φτερό το σούρουπο
στο άλλο ξημερώνει
(η αυγή, η ανατολή είναι καμμένες λέξεις)
με αγαπάς;
καλά ντε μια κουβέντα είπα
σκεπασέ με με τους ώμους σου
ναι δε γίνεται.. το ξέρω
κόψε μου το κεφάλι
μην με αρνηθείς
ένα ιδιωτικό ψυχιατρείο για τον ποιητή παρακαλώ;
δεν είναι στην χάρτα των οικουμενικών ανθρώπων του Δικαιώματος;
τι; πρέπει μόνος μου, ο καθένας κάνει ό,τι, όλα κάποτε τέλει τέλεια τέλεια τέλεια άιμ τζαστ φίλινγκ
είμαι καρπός της γης ή του πένθους ;
η γη δεν πενθεί ποτέ, γι’ αυτό εφευρίσκει την άνοιξη;
δε πειράζει κάνω αγρανάπαυση
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ δλδ
μέχρι να ρίξεις εδώ ξανά τους σπόρους σου
ο άνεμος δεν είναι που πάει δώθε κείθε κι όλα τα γιατρεύει
φύσα τη σκόνη μου και πνίξε με στο ρίγος, που είσαι;
που θα βρεις άλλο καλύτερο νεκροχώραφο από εμένα
κάποτε σου υποσχέθηκα λουλούδια
τα έκαψε το καλοκαιρινό κρύο δεν έδωσα όχι όλα όσα θα όχι όλα
έχω ακόμα
μα τώρα βρωμάω μπαγιάτικο χρυσάνθεμο
ή τουλίπα της θάλασσας ή
χαλασμένο κολοκύθι
ή
τα φαντάζομαι όλα αυτά για να συμπιέζω τον εξευγενισμό του αρώματος αν αποφάσιζες ποτέ να γίνεις πάλι μύτη
ή
είτε
τα ποίηματά μου μοιάζουν με αυνανισμό;
δεν τελείωσα

δ*^μ#:τ&%ρ)(ς  Κ. (υιός του Γιόζεφ και της Δίκης το γένος αγόνου)