Μισό δάκρυ

Ένας ζωντανός οργανισμός είναι η σκέψη.
Ξυπνάει χαράματα και πολιορκεί τις νευρικές συνάψεις-απολήξεις μου.
Δεν μ'αφήνει να χορτάσω ύπνο.
Παίρνει μορφή όταν κλείνω τα μάτια και αλλάζω πλευρό.
Στρογγυλοκάθεται στο στέρνο και οι ανάσες γίνονται αναστεναγμός.
Με ωθεί να σηκωθώ.
Μπροστά στον καθρέφτη μηχανικά κοιτάω τα μάτια μου. Τα παρατηρώ.
Αναγνωρίζω ελπίδες,
όνειρα, εικόνες του χτές.
Χασμουριέμαι κουρασμένα.
Ξημερώνει και μονο τοτε βρίσκω γαλήνη.
Η σκέψη έγινε μισό δάκρυ στην άκρη του ματιού, ισως να είναι επειδή χασμουρήθηκα.

Δ.Κ