Άτιτλο

Μου πήρε
Δυο εβδομάδες για να δω όνειρό μας.
Κι όταν μας είδα
Ήταν εφιάλτης.
Σου'χα πει πως μ'αρέσουν οι εφιαλτες.
Οι εφιάλτες που σε κυνηγάνε
Ή που αναγκαζεσαι να πεθάνεις
Για να γλυτωσεις.
Γιατι αυτοί μου δίνουν μια αδρεναλίνη
Που δεν τη βρίσκω αλλού.
Όμως ο δικός σου ο εφιάλτης
Ήτανε διαφορετικός.
Κανείς δεν με κυνηγούσε
Κανείς δεν μ'ανάγκασε να πεθανω.
Εγώ σε κυνηγούσα κι σε έψαχνα,
γιατί ήθελα να σε αγγίξω,να σ' αγκαλιάσω...
Εσύ όμως έλειπες.
Κι όταν μου μίλησες μέσα από τα περιεργα τα φωτεινά σύμβολα σου
Εγώ έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.
Και ξυπνησα προσπαθώντας να σε παρω τηλεφωνο
Να έρθεις από το σπίτι μου.
Ξέχασα μέσα στη ζάλη του κυνηγιού
Ότι όχι απλά δε γίνεται να έρθεις σπίτι μου
Αλλά θα'ταν πιο εύκολο να μας καταπιεί μια μαύρη τρύπα.

Σ.Μ.