Τις μισώ τις Δευτέρες.
Θα προτιμούσα αν η βδομάδα ξεκινούσε απ'την Τρίτη.
Μα ίσως και τότε να μισούσα τις Τρίτες.
Ίσως... ίσως να πρέπει κάτι να μισώ...
για να αγαπήσω ύστερα..
Κάποτε, όταν η πιο καλή γκαρσόνα ήμουνα εγώ, όλες οι μέρες, φάνταζαν ίδιες.
Κι αυτό γιατί οι μέρες δεν υπήρχαν.
Γυρνούσα που λες στο σπίτι καθώς ξημέρωνε κι έπεφτα για ύπνο...
Κι όταν ξύπναγα, ήτανε πάλι νύχτα.
Έπειτα εμίσησα τις νύχτες.
Είναι... είναι αυτές οι μέρες, Δευτέρες συνήθως, που δε καταλαβαίνω πολλά από τα συναισθήματα μου.
Και κάτι τέτοιες Δευτέρες, μου λείπεις πιο πολύ!
Φωτεινή Τατάρογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου