Το φαγητό κάηκε,
στη συνέλευση υπάρχουν διαφωνίες
και η θερμοκρασία
σε αυτή την πόλη
μειώνεται με τον ίδιο ρυθμό που
μειώθηκε το ενδιαφέρον σου
για μένα,
ταχέως.
Τις προάλλες
ένας άστεγος άντρας
μιλούσε μόνος του κλαίγοντας
και όταν πλησίασα κοντά
τον άκουσα να ψιθυρίζει
«θα γυρίσει, που θα πάει, θα γυρίσει,
δεν μπορεί να μη γυρίσει,
έτσι δεν είναι;»
Ήθελα να του πιάσω το χέρι
και να του πω πως
όλα θα πάνε καλά
μα θα μπορούσα εύκολα
- και ίσως δικαίως -
να κατηγορηθώ για
λαθρεμπόριο ελπίδων.
Αργά το βράδυ που τον έφερα
στο νου μου
δεν ευχήθηκα να γυρίσει.
Ευχήθηκα απλά
να σταματήσει να πονάει τόσο
- είτε γυρίσει, είτε όχι.
κοδύσσεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου