Σε έναν χγ

Τα διάβαζε όλα εκεί στα μάτια του.
Φαντάσματα δίχως λόγο γεννημένα,
σκέψεις τρελά βασανισμένες,
βάρη στο μυαλό του διογκωμένα,
όνειρα ανυπόφορα αφημένα,
αισθήματα χρόνια φιμωμένα,
πληγές που ικέτευε να επουλωθούν.
Τα διάβαζε όλα εκεί στα μάτια του.
Ανάστημα αγριμιού ισοπεδωμένο,
αθωότητα δηλητηριασμένη,
προσπάθειες εξαρχής εγκαταλειμμένες,
υπερβολές όπου ζητούσε να πιαστεί.

Γοητεία στο κεφάλι του ισοπεδωμένη.
Ρημαγμένη ομορφιά.
Τη διάβαζε εκεί στα μάτια του-
τα μόνα μάτια που μπορούσε να διαβάσει.
Πώς να μπορέσει να τον κοιτάξει;
Απέναντί του να σταθεί και να αντέξει πώς να μπορέσει;
Βρισκόταν δίπλα του και λύγιζε…
Ούτετο χέρι του να κρατήσει δεν μπορούσε…
Μόνο την ψυχή του ελάχιστα ακούμπησε.
Το χέρι του να κρατήσει δεν μπόρεσε.

Τ.