Εναλλαγές

Χάνεται πού και που
Αλλά πάντα επιστρέφει
Το θηρίο παραμονεύει
Κρύβεται στις σκιές
Κ’ όταν έρχεται η ώρα αναδύεται στην επιφάνεια

Επιτίθεται εκεί που δεν το περιμένεις
Ορμάει και δεν ξέρεις πού να κρυφτείς
Σε κατατρώει
Σου σκίζει τη σάρκα
Κομμάτι-κομμάτι χάνεσαι

Εσύ αναπνέεις ακόμα
Μάρτυρας της αποτρόπαιης πράξης
Ουρλιάζεις
Φυσική ροή των πραγμάτων
Πόσο να κρατήσει το φως;

Απομένεις σκελετός
Μισοφαγωμένος και κουρελιασμένος
Ανοιχτός
Μπάζεις από παντού
Ευάλωτος και στα πρόθυρα της σήψης

Οι ανασφάλειες φανερωμένες
Τις εξετάζεις προσεχτικά με τα άκρα των δαχτύλων
Ό,τι απέμεινε από δαύτα τέλος πάντων
Δεν τις είχες καλύψει μάλλον τόσο καλά
Και είναι τώρα αλάτι στις πληγές

Ποτέ σε στέρεο έδαφος
Ποτέ αρκετός
Ποτέ σιγουριά
Άλλη σάρκα αύριο
Τον εαυτό σου όμως δεν τον ξεγελάς

Ποιος είσαι τέλος πάντων;
                                                                                                                                 (Σε έναν εαυτό σου)

Ε.