Δεν ξέρω αν έχω πνιγεί .
Πάντως με έχουν βυθίσει.
Ο βυθός δεν είναι τόσο άσχημος πια.
Μάλλον τον έχω συνηθίσει.
Βλέπω τα ψάρια ,βλέπω την άμμο ,τα κοχύλια
Απλά μερικές φορές θέλω λίγο να ανασάνω.
Αυτό μου λείπει.
Η ανάσα.
Κ όταν πάω να βγω στην επιφάνεια κάτι με τραβάει πίσω.
Η απάθεια με μετέτρεψε σε δόλωμα.
Δόλωμα για τα ψάρια.
Και μένω σ αυτόν το ρόλο απαθής.
Τουλάχιστον έχω κάτι να ελκύω, σκέπτομαι.
Είμαι σημαντικός.
Μα παραμένω στον βυθό.
Κ όταν ο βυθός γίνει η πραγματικότητα μου .
Τότε πια δεν θα εχω λόγο να ανασάνω.
Τότε πια θα είμαι νεκρός.
Ε και;
Τουλάχιστον θα ελκύω ψάρια.
Μεσιέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου