Ξέρω να μετρώ
απλά μου τελείωσαν τα δάχτυλα
και πίσω δε γυρίζω.
Μια ληρωμένη γάτα
κι ένα σκυλί γδαρμένο,
μου φέρνουνε ποιήματα
των κάδων κάθε βράδυ
και των πεζοδρομίων
ασφάλτου διωγμένα
στιχάκια ερειπίων
στίξεις τρακαρισμάτων
ενέσεων και σειρήνων
αδέσποτα τραγούδια
ζητιάνοι μ' απαγγέλλουν
όλες οι πόρνες μοναξιές
χωρίς παραγγελία
στο πλάι μου πλαγιάζουν
και το φιλί στον ουρανό
μου το κοστολογούνε
μνήμη ρακοσυλλέκτρια
τόνα πλευρό μου η πόλη μου
τ' άλλο πλευρό μου οι νύχτες της
απόψε
η Αθήνα του σαρακιού μπαστούνι.
Δεν είμαι παλιοτόμαρο απλά μου έλαχε
να επιτηρώ αβύσσους.
Αμήν ελέω Δαιμώνος!
Romanègre Paliãtso
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου