Σβήνω;

Πικρά τα χείλη σκίζουν τα μάτια μου
Αδειάζει το μπουκάλι
Ψάχνω στις τσέπες τις τελευταίες μου δεκάρες
Μήπως και αγοράσω τον έρωτα σου.
Πάλι ξέμεινα
Τις τελευταίες τελικά
 τις ξόδεψα στη θλίψη
Τη θλίψη που λάνσαρε το καινούργιο της άρωμα
Το δικό σου.
Στο άδειο σπίτι
Η φωνή του Ανεστόπουλου ραγίζει τους τοίχους
Και μνήμες αναβλύζουν από το κουρασμένο κορμί μου

Singapore Sling