Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Επίσκεψη πάλι


Οι γάτες είναι παρεξηγημένα παιδιά
τίμια πολύ,
σου δείχνουν ξεκάθαρα τι θέλουν.
Mία - δύο – γρατζουνώ.
Εσύ επέμεινες να μου τραβάς την ουρά.
Kάθομαι στο κρεβάτι μου που έχει γεμίσει τώρα έντομα
και σου φωνάζω "μάου - μάου" προειδοποιητικά –
μου τραβάς την ουρά ήδη τέταρτη φορά
και η υπομονή μου εξαντλείται
αλλά δεν έχω νύχια να σε γρατζουνίσω
δεν ξέρω όπλα να σε παλέψω
και συ πάλι δε φεύγεις
σαν τα ζουζούνια κάτω από το στρώμα μου και κάτω από το δέρμα μου.
...
Στο δημοτικό όταν ήμουν είχαμε ένα πέυκο στο σχολείο
που κάθε άνοιξη γέμιζε κάμπιες.
Πήγαιναν πέρα δώθε παραταγμένες
αλυσίδες από τριχωτά σκουλήκια.
Οι δασκάλες τις έλουζαν με οινόπνευμα στο διάλειμμα
και τους έβαζαν φωτιά.
...
Εγώ έχω οινόπνευμα
-άλλωστε πώς θα καθαρίζω τα βράδια το κινητό μου-
αλλά
δεν έχω κάμπιες.

Στέλλα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου