Πρώην

Συνήθως μπλέκω με κορίτσια
Που έχουνε θέματα πολλά
Βγαίνουν στη φόρα τα καπρίτσια
Κι άντε συμμάζεψ’ τα μετά

Η μία ήταν σα μοντέλο
Και καλλιτεχνική ψυχή
Κι έλεγε «θέλω» και «δε θέλω»
Ανάλογα με τη στιγμή

Η δεύτερη ήταν σερβιτόρα
Σε ένα νησί ελληνικό
Άραγε τι να κάνει τώρα;
Δε θέλω καν να φανταστώ

Η τρίτη απ’ την επαρχία
Είχε μαζί θυμό κι οργή
Μου ζήτησε πολυγαμία
Κι είπα να πάει στην ευχή

Η τέταρτη χαμογελούσε
Κι ένιωθα φούντωμα τρελό
Μια μέρα πώς θα με χτυπούσε
Ούτε μπορούσα να σκεφτώ

Και τώρα πια αναρωτιέμαι
Για αυτήν την πέμπτη πιο πολύ
Ίσως για αυτό και να κρατιέμαι
Αν και την έχω κιόλας βρει

Πελώριο Κβάντο