Τρίτη

Σε βλέπω κάθεσαι στην άκρη του κρεβατιού.
Ο κορμός σου καμπουριάζει δεν αντέχει το βάρος του, τον αέρα
ακόμη κι αν έκλεισες τα παράθυρα πολύ καλά.
Πονάει η κοιλιά σου, σφίγγεσαι σφίγγομαι και γώ.
Τα σεντόνια δανεικά, θα φύγεις και δεν θα έχω τίποτα για να θρηνήσω.
Δεν έφτασαν τα αγγίγματα, οι ανάσες και τα λόγια
Πρέπει να πας για δουλειά, πρέπει να πάω για διάβασμα
Ούτε σήμερα διδάχτηκα την παράγραφο για την αντιμετώπιση του φόβου τις απώλειας
Την άλλη Τρίτη ίσως,
 κάθε Τρίτη των διψασμένων και ανικανοποίητων.

Εύα Κυριακάτη