Τζοκόντα

Έπειτα κάθισε στο σκαλοπάτι της αυλής και με κοίταξε
Δεν άντεξα
Της εξέφρασα τα συναισθήματα μου γι’αυτήν
Το πώς πάλλεται η καρδιά μου στο άκουσμα του ονόματός της
Το πώς πεθαίνω όταν αισθάνομαι την παρουσία της δίπλα μου
Το πώς χάνομαι όταν με αντικρίζει
Το πώς αυτοκτονεί κάθε ίχνος δυστυχίας μέσα μου όταν μ’ακουμπά
Το πώς ξαναζωντανεύω όταν ανοίγει γλυκά το  στόμα της και με φιλά.

Λ