Άτιτλο

Και με τυράννησε η σκέψη ότι σε είχα ξεχάσει
και έφυγες σαν κλέφτης από τα όνειρα.
Τα μάτια ορθάνοιχτα να προσπαθούν να θυμηθούν,
τα χέρια σφίγγουν τα σεντόνια γιατί δεν πονάει
πια η απουσία σου.
Σκέφτομαι ότι μου αρέσει που έχει σκοτεινιά έξω και μπορώ να κρύψω το αμαρτωλό μου χαμόγελο.

Δ.Κ