Έρωτας
Είναι
Η αναπνοή
Το άγγιγμα
Ο χρόνος
Έρωτας
Είναι
Η ησυχία της ψυχής
Η ηρεμία του μυαλού
Ο έλεγχος
Έρωτας
Είναι
Η ολοκλήρωση
Η συνάντηση
Η ανταλλαγή
Η ένωση
Έρωτας
Είναι
Το ένα
Το τώρα
Το άυλο
Έρωτας
Είναι
Η οσμή
Η ένταση
Η θερμοκρασία
Έρωτας
Είναι
Δεν μπορεί
Να είναι
Κάτι άλλο
Πιο μικρό
Απ' την ζωή
Και πιο μεγάλο
Απ' τον θάνατο
Βήτα Κάππα
Ο αυθορμητισμός ειν... μοιάζει με αίσθηση ελευθερίας συγκλονιστική.
Κάποτε η προσοχή σου προσγειώνεται στους άλλους, που βρέθηκαν ή που τους έστησες εκεί, για να κάνει σχέδια περνώντας πάνω και γύρω τους ο άνεμος σου.
Σφίγγεται φουσκωμένος ο θώρακας, η ελευθερία του περιορίζεται μαζί τους σαν συγκρουστεί.
Η πρόθεση να φυσήξεις τόσο ώστε να τους χαϊδέψεις κι άιντε ως να τους ζωντανέψεις θα σε ανακουφίσει προσωρινά.
Μεγάλη ευθύνη μετά.
Δεν βλέπεις τα σχήματα.
Ο άνεμος συνεχίζει, μέχρι να χαθεί.
Έφυγε;
Ύστερα θα σκεφτείς, πιο μεγάλη έτσι η ελευθερία.
Κι αν είναι απόρριψη; Δεν έχει ουσία.
Έστω, ενθουσιάσου με την προοπτική.
Κι αν άλλαξε η πορεία;
Πώς να κρατηθεί ο άνεμος σε πορεία;
Πες: "Ελευθερία"
κι εγκλωβίσου σε σκέψεις που επιβεβαιώνουν τη θεωρία.
Ξέρω, εκείνου του φαίνεται λάθος.
Τις περισσότερες φορές.
Διαφωνώ. Δεν φτάνει η σκέψη μου στις συνέπειες ούτε στη λήθη.
Τις περισσότερες φορές.
Αυτός μένει απαθής να μη σε δονήσει τόσο, ώσπου να ακούς μουσική.
Επομένως, να τον δονεί ως τη φασαρία η δική σου ορμή;
Σε αγχώνει η σκέψη αυτή;
Γύρνα στην ιδέα της ελευθερίας.
Στήριξε το εγωτάξιο.
Χτίσε μέσα και μη σε μπερδεύει η θάλασσα που απλώνει ασάλευτη και κοντή ανάμεσα, σαν πρό(σ)κληση να επεκταθείς.
Ίσως τη θέλει άδεια ή είναι γεμάτη εκεί που δεν μπορείς να δεις.
Θυμήσου την Κική: "Εκεί που τελειώνουμε εμείς αρχίζει η θάλασσα"
ΥΓ Το μόνο που δεν ξέρω είναι πώς αισθάνεσαι εσύ στο δρόμο προς τη λήθη...
Κι αν η πυξίδα σου λειτουργεί ή έχεις χαθεί...
Δεν ξέρω ακόμα αν με γοητεύει περισσότερο που κολυμπήσαμε μαζί ή που μας μπλέκονται πάνω στα νερά όταν δεν τα ταράζουμε οι αντικατοπτρισμοί.
Τι να την κάνουμε τη γέφυρα, πιο δυνατή από τη διάσχιση η προσμονή.
"Το μόνο" - αφαιρετικός πλεονασμός.
"Μίλα, έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας"
"Μίλα, δε λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη"
*Τα αποσπάσματα είναι από την "Περιφραστική Πέτρα" της Κικής Δημουλά
Riri
Με πονάς όταν κλαις
μα με πονάς και όταν δεν κλαις
Η χαρά σου είναι χαρά μου
Μα η χαρά μας έχει καιρό να φανεί.
Τα μαλλιά σου μακραίνουν και εσύ θέλεις να τα κόψεις
Μακάρι να είχα την ίδια θέληση να κόψω δεσμούς που με πονούν.
Έμεινε μόνο η αγάπη,
να μας παιδεύει αλύπητα
για να γελά κρυφά εκείνη
Όσο εμείς χαροπαλεύουμε σε μηχανική υποστήριξη
Με μηχανικό σεξ και φιλιά
Ήταν λες και ήξερα τη μέρα που σε γνώρισα
Πόσο πολύ θα με πονέσεις
μα ενέδωσα γιατί ήσουν ήλιος
Και εγώ είχα έλλειψη βιταμίνης ντέ
Ανώνυμο
