Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Άργησα


Οι μαχαιριές που έφαγα είχαν το χρώμα της αγάπης
Έβαλε τη μάσκα του-δεν είχε γάντια-
Και με γυμνά χέρια με αγκάλιασε
Με φίλησε με τα όμορφά του λόγια,
στο αυτί μου ήταν γλυκύτατα
και στην καρδιά μου ευλογία.
Υπάρχει καλύτερο πράγμα από την αμοιβαία αγάπη;
Καλύτερα να ηταν όνειρο,μα ήταν εφιάλτης.
Λύγισα,με γονάτισε,όχι δεν μπορεί…
Δεν μπορεί να σε σκότωσε…
Δεν μπορεί να ήρθε μεταμφιεσμένος σε άγγελο.Γιατί;
Τα ίδια χέρια που άγγιζαν το σώμα μου και την ψυχή μου
Όχι,δεν ήθελα να το πιστέψω
Δεν ήθελα να πιστέψω ότι ηταν όλα τόσο απατηλά,ότι ήταν άλλος ένας ηθοποιός
Ποτέ μην υποδύεσαι τον ερωτευμένο,ποτέ
Η υποκρισία…
Η ελπίδα με κατέστρεψε,αργοέσβηνα…
Για ποια όνειρα μιλάτε;
Όχι,ευχαριστώ τα θέλω τα μούτρα μου.

Ματίνα Στ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου