Οδηγίες προς ναυτιλομένους

Είναι εύκολο να ζεις στη πόλη..θα σου αρέσει..
Έχεις μεγάλο σπίτι με μικρά παράθυρα, ή σπίτι μικρό με τα παράθυρα ορθάνοιχτα..
Το πρωι ανοίγεις τα μάτια σου και βλαστημάς το ξυπνητήρι, μα δεν το σπας..θα το χρειαστείς ξανά.
Κρεμάς τα ρούχα σου πάνω σου, όχι στη ντουλάπα γιατί είναι πρωΐ και έπειτα περνάς τη τσάντα στους ώμους και πας προς τη πόρτα.
Ανοίγεις τη τσάντα σου να βεβαιωθείς πως έχεις το πορτοφόλι μέσα και ύστερα απο λίγο το ξανακοιτάς για να είσαι σίγουρος οτι δεν το έκανες μόνο χτες.
Κλειδώνεις πάντα δύο φορές και στη συνέχεια ανοίγεις ξανά για να κλείσεις το θερμοσίφωνο.
Ω!μα ειναι υπέροχο να ζεις στη πόλη..
Ξέρεις πάντα που να πας.
Προχωράς ευθεία, στρίβεις δεξιά και έπειτα όπως πάει ο δρόμος.
Και σαν έρθει η ώρα να περάσεις απέναντι κοιτάς πρώτα δεξιά μετά αριστερά και ύστερα μπροστά σου το φανάρι...πράσινο περνάς, κόκκινο σταματάς.
Ω!μα είναι τόσο απλό να ζεις στη πόλη..
Μα προσοχή.. είναι και κάποια πρωινά που κάνεις το ξυπνητήρι σου κομμάτια, φοράς τα ρούχα σου ανάποδα, κλειδώνεις μια φορά τη πόρτα και ο θερμοσίφωνας καίει σιωπηλός.
Και όταν φτάσεις στο φανάρι εκείνο είναι σβηστό..και τότε δεν κοιτάς ούτε δεξιά ούτε αριστερά..μόνο ορμάς συνειδητά με φόρα στη νταλίκα.
Ω, μα είναι θεσπέσιο να ζεις στη πόλη..έλα κι εσύ,θα σου αρέσει.

Κ.Ρ.