Να αφήσεις, να αφήσω την σκέψη να ωριμάσει στο στόμα.
Να πάρει ένα χρώμα σκούρο κόκκινο σαν σάπιο μήλο.
Μπορεί τότε να χωρέσουν και οι χημειοθεραπείες της
και οι βραδινοί αναστεναγμοί της
και τα γέλια με το θάνατο
Ή άμα δε τα χωρέσουν
να μπορεί κάποιος να τα υποθέσει
Να βρίσκονται εκεί σε κάθε περίπτωση.
Το εγγόνι της έχει δάκτυλα έξι
Δε ξέρει να τα μετράει ακόμα
Λένε θα του το κόψουν τοέκτo
Μήπως όμως έτσι θα χάσει την έκτη αίσθηση;
Τίνα Δημοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου