Ένα Ποτό

Άδεια δωμάτια, άδεια κρεβάτια

λόγια ξυράφια, γεμάτα τετράδια

γράφω τραγούδια και πνίγω τον πόνο

για σένα τα λέω, μα εμένα σκοτώνω..

Μύστης 

Άτιτλο

 

Ξύπνησε την δεκάτη τρίτη μέρα του Ιούλη στις 6:30 το πρωί. 

Αίτια ήταν η υπερβολική ζέστη. 

Έκανε τον καθιερωμένο καφέ της και βγήκε στο μπαλκόνι, 

μιας που εκεί, ο "αέρας" δεν ήταν τόσο αποπνικτικός.

- Φρίντα, απευθύνθηκε στη σκύλα της, μήπως να καπνίσω ένα τσιγάρο και να βγούμε πριν ανάψει για τα καλά,

η γκούντα μας;

Ντύθηκε.

Ξεκλείδωσε. 

Αρνήθηκε να πάρει το κινητό, μαζί της.

Βγήκε χωρίς να κλειδώσει

κι όταν γύρισε, το έπιασε στα χέρια της.

Κοίταξε την οθόνη κι αυτή ξεκλείδωσε. 

Άνοιξε να διαβάσει τα νέα.

42χρονος σκότωσε την εν διάσταση 37χρονη σύζυγο του.

Το κλείσε. 

Κάτι την πλήγωσε.

Σκέφτηκε πως άλλη μια γυναίκα λείπει απο ανάμεσά μας.

Ξάπλωσε.

Έχουν βαλθεί να μας σκοτώσουν, σκέφτηκε.

- Θα κοιμηθώ, παρ'όλη τη ζέστη θα κοιμηθώ, αναφώνησε. 

Εκεί δεν υπάρχουν δολοφονημένες.

Εκεί ο κόσμος ειν' καλύτερος.

Κι αν υπάρξουν εφιάλτες,

θα ξυπνήσω. 

Φ. Τ.

Άτιτλο

 Ο έρωτας έχει άρωμα σαμπουάν και χείλια κρεμασμένα

έχει ουλες και λιγώνομαι

Έχει πεδιάδες με άλογα να τρέχουν στις ραγάδες σου 

Πιάσε με λιγάκι πιο κοντά 

Ο έρωτας ακόμη δεν ξεκίνησε και ξεκίνησε με σεξ αργόσυρτο για τη χαρά της συνεύρεσης

Κάτσε να πηδιόμαστε όλη μέρα 

σε παρακαλώ φίλα με 

κι άλλο

  φάε με

να σε φάω κι εγώ

να κάτσουμε γυμνοί στο κρεβάτι να μιλάμε για τους πόνους να 

να δαγκώσω 

 ξανά 

το σκουλαρίκι στη ρώγα σου 

να σε ρουφήξω όλο 

ξανά 

να μπλεχτώ στα μαλλιά σου

ξανά 

να γίνω αέρας ξανά

 μείνε να πηδιομαστε

όλη μέρα 

να ανακαλύψουμε όλους τους πιθανούς τρόπους συνεύρεσης

λες και κάνουμε διατριβή 

να κάνουμε τη μεταξύ μας τριβή τέχνη μωρό μου 

Επιστήμη 

κι ειδικότητα

ξανά

 έλα να σε φάω λίγο ακόμη

Νίκη Ζερβού