Ξύπνησε την δεκάτη τρίτη μέρα του Ιούλη στις 6:30 το πρωί.
Αίτια ήταν η υπερβολική ζέστη.
Έκανε τον καθιερωμένο καφέ της και βγήκε στο μπαλκόνι,
μιας που εκεί, ο "αέρας" δεν ήταν τόσο αποπνικτικός.
- Φρίντα, απευθύνθηκε στη σκύλα της, μήπως να καπνίσω ένα τσιγάρο και να βγούμε πριν ανάψει για τα καλά,
η γκούντα μας;
Ντύθηκε.
Ξεκλείδωσε.
Αρνήθηκε να πάρει το κινητό, μαζί της.
Βγήκε χωρίς να κλειδώσει
κι όταν γύρισε, το έπιασε στα χέρια της.
Κοίταξε την οθόνη κι αυτή ξεκλείδωσε.
Άνοιξε να διαβάσει τα νέα.
42χρονος σκότωσε την εν διάσταση 37χρονη σύζυγο του.
Το κλείσε.
Κάτι την πλήγωσε.
Σκέφτηκε πως άλλη μια γυναίκα λείπει απο ανάμεσά μας.
Ξάπλωσε.
Έχουν βαλθεί να μας σκοτώσουν, σκέφτηκε.
- Θα κοιμηθώ, παρ'όλη τη ζέστη θα κοιμηθώ, αναφώνησε.
Εκεί δεν υπάρχουν δολοφονημένες.
Εκεί ο κόσμος ειν' καλύτερος.
Κι αν υπάρξουν εφιάλτες,
θα ξυπνήσω.
Φ. Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου