Άφησε με τα πόδια σου να φιλήσω,
θα καταφέρω να τα συγκινήσω και θα με γυρίσουν στο χθες,
εκεί που η ελπίδα έχει ακόμα χρώμα.
Τα χέρια βγάλε από τις τσέπες και κράτα μου το χέρι
δεν βλέπεις την ψευτιά που κοντοστέκεται;
Που κοιτάς; Τα μάτια μου πήραν το γκρι του ουρανού
και εσύ ούτε που το πρόσεξες.
Δεν θέλω να είμαι απειλητική μα ούτε το χιόνι δεν καταφέρνει
να με συγκινήσει.
Ένα άδειο κέλυφος η ψυχή μου.
Άφησε με να πατήσω πάνω στα βήματα που άφησες,
μην απομακρύνεσαι βιαστικά γιατί χάνω τον δρόμο.
Θα πετάξω στο περιθώριο όλα όσα με γέμιζαν και θα αφήσω χώρο
μόνο για τις ματωμένες λέξεις.
Λέξεις χωρίς ήχο που κράτησα για σένα.
Δ.Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου