Άτιτλο

Ξάπλωσε,
ξάπλωσε, σε παρακαλώ
μαζί μου,
είσαι αγάπη απροσπέλαστη.
Ξάπλωσε αν μπορείς στο πλάι μου,
λυσίκομη κι αγέλαστη.

Ρίξε για άλλη μια βραδιά
στο στέρνο μου τα μαλλιά σου κύμα
που θέριεψε, σταχτιά,
κι ας είν' αυτή η θάλασσα
τ' ολοδικό μου μνήμα.

 Absurdist