λιώνεις τις λέξεις μέσα μου σαν να είναι ηλιόπετρες
στις κόγχες των ματιών μου η άβυσσός σου
να τυλίγει την δική μου
συνέχισε ο ήλιος έχει χαθεί
ο ήλιος έχει γείρει στην πλάτη σου
ο ήλιος βυθίστηκε στο στόμα σου
μια παλίρροια λέξεων ισούται με ένα στιγμιαίο συναίσθημα
και εσύ
λιώνεις το είναι σου μέσα μου σα να είμαι ελπίδα
και το μόνο που ξέρω
είναι ότι λούζομαι με τον ίδιο τον παράδεισο
όποτε τελειώνω πάνω σου
την προσευχή μου
ανώνυμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου