Παράπονο παρά τον πόνο

Να ευημερείς
να σε κοιτά ο κόσμος
να λαμποκοπούν τα μάτια του

Ο κόσμος πάντοτε αυτό κοιτούσε
-το καλό-
το κακό πάντα το κρύβαμε
και δεν το έψαχνε κανείς

Το κακό θέλει να 'ναι σύντομο
   με έναν πόνο
Δεν θέλει την λύση του
αλλά την άμεση αλλαγή του

Όχι να κουραστεί ο κόσμος!
Όχι να χαραμίσει ώρα!

Μόνο ρίσκο θέλει ο κόσμος
  λίγο τζόγο
το παλιό κακό
να γίνει το νέο καινούριο
-όχι το νέο καλύτερο

Κι εσύ ήσουν κάποτε ο κόσμος
που ήθελε να ακούει το κακό μου
και να κουράζεσαι
και να χαραμίσεις ώρα
Μα η λύση σε χαλάει
γιατί σου αποκαλύπτει πλέον το πρόβλημα

Μια τα πόδια ανάστατα
μια το δάπεδο κατηφορικό
και μια εγώ που με τραβάς
ή που σε σπρώχνω

Πάντα εκεί, το κίνητρο της διαφυγής

Συναισθημάταιο