Άτιτλο

 

Περπατήσαμε τόσο πολύ εκείνη την νύχτα και μιλήσαμε τόσο λίγο για εμάς, σαν να μας απαγόρεψε κάποια ανώτερη δύναμη να πούμε τι ακριβώς νιώθει ο ένας για τον άλλον. Το βλέμμα σου πάντα καρφωμένο στο πάτωμα ή στα χείλη μου και το δικό μου στα πόδια σου και στα μισόκλειστα μάτια σου, για αυτό φαίνεται έχω ξεχάσει το βλέμμα σου γιατί σπάνια διασταυρώνονταν με το δικό μου. Περπατάγαμε λες και είχαμε σκοπό να χαθούμε, σαν τα αδέσποτα σκυλιά που συναντάμε και ενώ δεν έχουν προορισμό μοιάζουν χαρούμενα και όπου βρουν γωνία την κατουράνε για να την κάνουν δικιά τους. Ενώ εμείς όπου βρίσκαμε γωνία ανταλλάσσαμε φιλιά και έτσι κάναμε δικό μας τον δρόμο στην αιωνιότητα των αναμνήσεων μας. Για να είμαι ειλικρινής κατουρήσαμε και εμείς πολλές γωνιές βλέπεις αγαπάς τις μπύρες και μαζί σου τις αγάπησα και εγώ λίγο παραπάνω

Πλέον μόνο εγώ έχω την δυνατότητα να περπατήσω σε αυτούς τους δρόμους και η αλήθεια είναι πως τους αποφεύγω καθώς τα αδέσποτα με κοιτάνε με ένα βλέμμα σαν να τα κερδίσαμε εκείνο το βράδυ. Τα ρολόγια μας δείχνουν διαφορετικές ώρες και εγώ χαζεύω αλλά πόδια ενώ εσύ αλλά χείλη. Παρ' όλα αυτά σήμερα μέτρησα τις μέρες που έχουμε να μιλήσουμε και ένιωσα ξανά αυτή την εφηβική καψούρα που σπανίζει όσο μεγαλώνεις. Έπειτα σκέφτηκα ότι αν ζούσαμε σε κάποια άλλη εποχή οι 20 μέρες που έχουμε να μιλήσουμε θα ήταν λίγες. Ίσως τώρα έφτανε το γράμμα στα χέρια σου και εγώ απλά θα ονειρευόμουνα τις χώρες που διανύει το γράμμα μου για σένα, άσε που άμα δεν μου απάνταγες ποτέ θα έριχνα τις ευθύνες στον εκάστοτε ταχυδρόμο. Πιο εύκολες εποχές για τους ρομαντικούς.

Παρ' όλα αυτά ζούμε στο σήμερα και τα μηνύματα στέλνονται ακουμπώντας απλά την οθόνη του κινητού μας και έτσι αυτά θα συνεχίσουν να μην στέλνονται, τα σκυλιά θα συνεχίσουν να βολτάρουνε άσκοπα και να κατακτούν γωνίες και εγώ θα συνεχίζω να αναρωτιέμαι πόσες λέξεις μπορούν να γραφτούν για ένα δισύλλαβο όνομα.

Bueno