Μισοί

Τώρα μείναμε μόνοι.

Τώρα σα σκυλιά γλείφουμε τις πληγές μας.

Τώρα χαϊδεύουμε το στήθος μας κρυφά για να δώσουμε θάρρος στην καρδιά μας να συνεχίσει να χτυπάει.

Τώρα μόνοι γυρνάμε σπίτι το βράδυ, κλείνουμε τα φώτα και σκεπαζόμαστε ολόκληροι για να ζεσταθούμε. 

Τώρα τυλίγουμε την κουβέρτα γύρω μας, σφιχτά, για να θυμηθούμε μια αγκαλιά. 

Τώρα το κρεβάτι ξαφνικά μοιάζει πολύ μεγάλο και φοβόμαστε μήπως μικρύναμε εμείς. 

Τώρα νιώθουμε μικροί, δεν ξέρουμε να περπατάμε, μόνο μπουσουλάμε, ξεχάσαμε πως μιλάμε, μόνο κλαίμε. 

Τώρα κοιταζόμαστε στον καθρέπτη και ξέρουμε ότι δεν είμαστε εμείς. 

Γιατί εμείς μείναμε μισοί, κάτι λείπει, κάτι ουρλιάζει, κάτι σωπαίνει. 

Γιατί εμείς, βλέπεις, τώρα δεν ζούμε, παρά υπάρχουμε. 

O. N.