Τι να ναι άραγε αυτό που τόσο δα λίγο καιρό μαζί σου σφιχτά πολύ με δένει,
ίσως να ναι κάποιο μερτικό που η ζωή φύλαγε για κάποιον που στον έρωτα για πάντα θα επιμένει.
Μα και αν πάλι θα διαβώ κάποιο δρόμο σκοτεινό μες στην ρωγμή του κόσμου, κάπου στην σωτηρία της ψυχής θα περιμένω να φανείς και σταθείς εμπρός μου.
Διάτρητος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου