Εν αρχή αφομοιώνομαι στο ανένταχτο
προσδιορίζομαι επιθετικά και χωρίς να ορίζω
ορίζομαι ως ένας
εν συνεχεία περιπλέκω την ύλη
εμπαίζω τα συναισθήματα τροφοδοτώντας ανδρείκελα
γεννάω τέχνη κι αυτοστιγμεί την κατακρεουργώ
εν γένει ήμουν το χάος, η σκέψη,
ο λόγος,
το άλογο, το παράλογο, το εύλογο
έγινα η αρχή, η μέρα, το μεσημέρι, τ'απομεσήμερο
θα υπάρξω ως νύχτα
Εν τέλει, δεν είμαι καν
εγώ,
Stratos Alismonitos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου