Αυτός ο θόρυβος τώρα
είναι ο δρόμος μας
Το σπίτι μας
Η γυναίκα μας
Τα παιδιά μας
που δεν θα γεννηθούν
Οι βόλτες οι αυγουστιάτικες
Τα φωτεινα χριστούγεννα
Οι ανερυθρίαστες στιγμές πάθους
Τα όνειρα στον θεό της ποίησης
Όλα όσα θα μείνουν δρόμος
μέσα σε ένα δρόμο ανεκπλήρωτο
της ζωής μας
Αυτός ο θόρυβος τώρα
είναι ο δρόμος μας
Γιατί δεν ζήσαμε μαζί στην σιωπή
Ούτε καν ελάχιστα
Να θυμόμαστε μετά από καιρό την αίσθηση
την αίσθηση να μην είσαι μισός
την αίσθηση ν' ανήκεις κάπου
Φεύγοντας πριν καν να δοθεί κατι
Στ΄αλήθεια φεύγουμε
Με τον θόρυβο και τον δρόμο μόνο μας σύντροφο
Κι ας είχαμε πενθήσει τόσο τις χαμένες αγκαλιές
Κι ας πιστέψαμε τόσο δυνατά σε έρωτες μαβιούς
Που δεν ήρθαν
ή που όπως τόσα άλλα
ήρθαν για λίγο
μα αποδείχτηκαν ψευδαισθήσεις
Δεν έχει σημασία αυτή την ώρα τίποτα
Μιας και αυτός ο θόρυβος
είναι ο δρόμος μας
Βαγγέλης Ρουσσάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου